চান্‌ ডিয়েগোত পদাৰ্পণ

২৯ মে’ ২০১০

স্থানীয় সময় অনুসৰি প্ৰায় ৮-৩০ বজাত বিমান আহি চান্‌ ডিয়েগোত অৱতৰণ কৰিলে | মোৰ হাত ঘড়ীটোৰ সময় পুণৰ এবাৰ মিলাবলগীয়া হ’ল, কিয়নো ইয়াৰ স্থানীয় সময় নিউয়ৰ্কতকৈ দুই ঘণ্টা পিচ পৰা | নিৰ্ধাৰিত সময়তকৈ বিমানখন কিছুসময় আগেয়ে আহি পোৱাৰ কাৰণে এয়াৰপ’ৰ্টৰ বাহিৰলৈ আহি মোৰ প্ৰাক্তন ছাত্ৰী চাৰণক দেখা নাপালো | গতিকে ম‍ই অলপ বিমোৰত পৰিলো | ফোন এটা কৰিবলৈকো মোৰ হাতত মোবাইল ফোন নাই | ওচৰে-পাজৰে ক’তো কোনো টেলিফোন-বুথও দেখা নাপালো | উপায়হীন হৈ অৱশেষত এজন নিগ্ৰো (পিচতহে জানিলো ইয়াত বোলে তেওঁলোকক আফ্ৰিকান আমেৰিকান বুলিহে কোৱা হয় |) যুৱকক অনুৰোধ কৰিলো - তেওঁৰ মোবাইল ফোনটো ব্যৱহাৰ কৰাৰ অনুমতি বিচাৰি | অতি ভদ্ৰভাৱে নিঃসঙ্কোচে তেওঁ মোলৈ ফোনটো আগবঢ়াই দিলে | ফোনটো পাই চাৰণ এক প্ৰকাৰ আচৰিত হ’ল (কাৰণ তেওঁ ভবাতকৈ বহু আগতে
ম‍ই আহি পালোহি |) তেওঁ মোক এয়াৰপ’ৰ্টতে আধাঘণ্টামান অপেক্ষা কৰিবলৈ ক’লে |

ঠিক আধা ঘণ্টাৰ পাচত তেওঁ আহি পালে | নিজৰ গাড়ীৰে তেওঁ মোক ঘৰলৈ লৈ গ’ল | আচৰিত হৈছিলো - তেতিয়া স্থানীয় সময় অনুসৰি প্ৰায় ৯ বাজিছিল যদিও সন্ধিয়া লাগিছিলহে মাত্ৰ | ৰাতিটো ইয়াত বৰ চুটি - ৮-৩০ বজা মানলৈকে পোহৰ হৈয়ে থাকে | পুণৰ ৫ মান বজাতে ৰাতি পুৱায় | বোধকৰোঁ দেশখনৰ প্ৰগতিৰ ইয়ো অন্যতম কাৰণ !

গা-পা ধুই খাই-বৈ উঠি চাৰণৰ ফোনৰ পৰা প্ৰথম বাৰৰ বাবে বাব্‌লি-বাৰ্বি (মোৰ সহধৰ্মিনী আৰু একমাত্ৰ কণ্যা)ৰ সৈতে কথা পাতিলো | বাৰ্বিৰ মাত ইমান দূৰৰ পৰা শুনিবলৈ পাই খন্তেকৰ বাবে আবেগিক হৈ পৰিলো | মোৰ মাতটো যেন কিছু থোকা-থুকি হ’ল | নিশা ১১ বজাত শোৱা পাটিত পৰিলো |

1 comment:

  1. Sir,
    ami mane Sarma da, Prakash aru moi aponar blogbor padhi tar sowad loi aso.
    Sir, bahut kuch sikhne ko mile- Prakash
    jene doir majat cahar cup -- Sarma da

    ReplyDelete